معرفی و بررسی کتاب: کمدی خدایان

 نوشته : هوشنگ معین زاده

 در مجله ایران شناسی شماره 1 سال 1380

  از: دکتر جلال متینی

کمدی خدایان

یا

هفت خوان آخرت

شناسنامه کتاب :

 نوشته :هوشنگ معین زاده، انتشارات آذرخش سال 1377

فهرست مطالب: نوشتهٌ یک صفحه ای از مولف، دیباچه به قلم شجاع الدین شفا، متن کتاب: سر آغاز، خان اول: عزرائیل – ملک الموت.خان دوم : نکیر و منکر. خان سوم : رستاخیز، خواب ابدی یا بیداری جاودانی، صور اسرافیل، وادی محشر. خان چهارم: دادگاه عدل الهی، دادخواهی انسان!، خدا و صدای انقلاب، مفهوم نیک و بد، ظهور خدایان و خدای اعظم. خان پنجم: ترازوی عدالت و پل صراط. خان ششم: دوزخ، شکوه های مالک دوزخ، خدا و شیطان!، گشت و گذاری در جهنم، کارخانه های دوزخ، به سوی حقیقتريال شیطان، ماهیت شیطان. خان هفتم: حقیقت، ادیان توحیدی و خدای یگانه، پیام عزائیل.

این سومین کتاب آقای معین زاده است که پس از کتاب های «خیام و آن دروغ دلاویز! و «آنسوی سراب» به چاپ رسیده است و قرار است کتاب «آیا خدا مرده است؟» نیز در آینده به قلم همین نویسنده منتشر شود.

موضوعی که در دوران حکومت اسلامی ایران توجه مرا به خود جلب کرده، آن است که آخر و عاقبت مسلمانی ما ایرانیان به کجا خواهد انجامید.

درست است که پیش از این انقلاب هم ، اسلام ما ایرانیان با اسلام دیگر مسلمانان جهان از زمین تا آسمان متفاوت بوده و این امر هم ارتباطی به شیعه یا سنی بودن ما نداشته است، زیرا پیش از دورهٌ صفویه هم که اکثریت ایرانیان سنی بودند، با دیگر سنیان جهان تفاوت آشکار داشتند، چنان که از جمله جشنهای باستانی ایران مانند نوروز و مهرگان و سده را بر پا می داشتند، فرزندان خود را به نام های ایرانی قبل از اسلام و به خصوص نام های شاهنامه ای می نامیدند، در حالی که که اعیاد دیگر مسلمانان جهان عید فطر است و قربان و ...

از سوی دیگر کتاب هایی که در بیست سال اخیر از سوی برخی از هموطنان مسلمان ما در خارج از ایران دربارهٌ اسلام نوشته شده همه سخت بحث انگیز است.

نخستین کتاب در این باب توضیح المسائل شجاع الدین شفا بود و کتاب های دیگر وی، و اینک نوبت می رسد به کتاب های آقای معین زاده و از جمله همین کتاب کمدی خدایان.

نا گفته نماند که تاکنون، هم در اروپا و هم در ایران، مسیحیان و مسلمانان و زرتشتیان کتاب هایی در باره بهشت و دوزخ و جهان دیگر و روز رستاخیز و نحوهٌ داوری خداوند در بارهٌ اعمال بندگانش به رشته تحریر در آورده اند که در دیباچهٌ این کتاب به آنها اشاره رفته است و آخرین آنها، اگر اشتباه نکنمريال «صحرای محشر» سید محمد علی جمال زاده است. ولی همهٌ این کتاب ها بر اساس معتقدات پیروان یکی از ادیانی که نام بردم نوشته شده است.

اما هوشنگ معین زاده در دوران تبعید اختیاری یا اجباری از ایران، و با تکیه بر خردگرایی صرف، رستاخیز را در درجهٌ اول بر اساس آنچه مسلمانان بدان معتقدند – اعتقادی که از سرچشمهٌ دین یهود و زرتشتی سیراب می شود - در هفت خان کتاب خود ، مرحله به مرحله با میزان عقل سنجیده و پنبهٌ آنها را زده است.

در این کتاب، مطلق رستاخیز و اعتقاد به جهان دیگر و وجود بهشت و دوزخ و میزان عدل الهی همه و همه به سخره گرفته شده است، و از همه مهمتر آن که عزرائیل این ملک الموت مقرب ذات خداوندگار، که در سفر به جهان دیگر راهنمای مولف کتاب بوده است،  با عزرائیلی که قرن هاست در بارهٌ او سخن گفته اند، کاملاً متفاوت است، نه شکل و شمایل عجیب و غریبی دارد ، نه ترسناک است، و نه داس مرگ در دست دارد.

...........او موجودی مهربان است!